ΤΙΜΟΛΕΩΝ ΛΑΜΠΡΟΥ

Οι μαθητικές εκδρομές είναι πάντα κορυφαίο γεγονός στο σχολικό έτος. Φέτος η 3η Λυκείου Ηλιούπολης έχει με το αίμα των γονιών μαζέψει τα χρήματα για την τριήμερη εκδρομή στο Παρίσι. Τα παιδιά είναι όλη τη χρονιά στα κάγκελα, τα έχουν φτύσει…

ΣΤΟΥΣ ΤΡΟΠΙΚΟΥΣ

Ήταν μεσάνυχτα μιας πνιγηρής βραδιάς την εποχή των μουσώνων. Η μουσκεμένη άσφαλτος άχνιζε σαν την άχνα του βοδιού. Σ’ ένα διάλειμμα από τις συνεχείς τροπικές βροχές ξεπρόβαλλαν λαμπερά τ’ αστέρια, σαν να είχαν στιλβωθεί από θείο χέρι και στον ουρανό…

HOME SWEET HOME

Είναι ένα πρωινό του Δεκέμβρη. Μανιασμένος άνεμος δέρνει ανελέητα το χωριό του κυρ-Μαθιού, που ριζωμένο εκεί, αιώνες γλείφει τα ριζιμιά ποδάρια του βουνού. Της φύσης ο θυμός ανταμώνει το λυγμικό παράπονο τεραγνισμένων απομειναριών ζωής. Της γης ο αέρας λυσσομανά, σαν…

Η ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ

Οι δύο Χώρες παρέταξαν τους στρατούς τους στην ήρεμη, χωρίς υψομετρικές διαφορές κοιλάδα. Οι στρατιώτες τους κοιταζόντουσαν με μίσος και μια αποφασιστικότητα να πέσουν πρώτοι αν χρειαζόταν. Τα άλογα ρουθούνισαν ανήσυχα κάτω από τις παρωπίδες τους κι ανοιγόκλεισαν τα υγρά…

ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΙΟΝΙ

Εδώ που βρίσκομαι δεν ξεχωρίζω πια εποχές κι ο χρόνος έχει χάσει την όποια σημασία του. Μα το καταλαβαίνω μόλις μπαίνει ο χειμώνας, σαν κάτι να αλλάζει μέσα μου απότομα. Ίσως φταίει που γεννήθηκα χειμώνα, Γενάρη μήνα. Κι όπως πολύ…

Η ΝΥΧΤΑ ΦΕΥΓΕΙ

Το οδόστρωμα της λεωφόρου γυάλιζε σαν καθρέφτης. Καθρέφτης θρυμματισμένος από τις πυκνές στάλες που έπεφταν χωρίς σταματημό. Οι υγρές πατούσες ήχησαν ρυθμικά εκείνη την προχωρημένη ώρα. Πέρασαν μπροστά από το Rex, που έμοιαζε με σκοτεινή χοάνη, τώρα που οι λιγοστοί…

ΑΝΙΜΟΜΙΝΑ

Στον ανεμόμυλό μου κατοικεί ένας ποιητής κι ένας παλιάτσος και ζουν μια ζωή σχεδόν αρμονική. Ο ποιητής φωλιάζει στο ακριανό σημείο των φτερών του ανεμόμυλου για να συνομιλεί με τα σύννεφα και να ταΐζει το φεγγάρι μέχρι να γίνει ολοστρόγγυλο.…

FOREVER YOUNG

Απολάμβανα την ανοιξιάτικη ευδία σαν άλλος τέττιξ που είμαι, παίζοντας τάβλι με έναν φίλο. Είχα βγάλει τραπεζάκι στην αυλή με κέικ και καφέ, όλα πήγαιναν πρίμα, να σκεφτείς νίκαγα κιόλας μέχρι εκείνη την ώρα, πράγμα που δε συμβαίνει συχνά, σχεδόν…

Η ΑΡΧΗ Ή ΤΟ ΤΕΛΟΣ

-Η λογική σας κύριε, μου είπε, είναι τελείως παράλογη. Μου λέτε πως τη ζωή σας δεν ξέρετε τι να την κάνετε, πώς να τη ζήσετε. Μα, κύριέ μου, τη ζείτε ήδη, αυτή είναι η ζωή σας, αυτό που είστε, αυτά…

ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

Τα βράδια γυρνούσε αργά όταν δούλευε ως μπάρμαν. Η κούραση, η μοναξιά του άδειου σπιτιού, του δημιουργούσαν αισθήματα φυγής. «Η ερημιά του κόσμου είναι σαν την έρημο» σκεφτόταν πολλές φορές, «ξερή, γεμάτη απρόοπτες μεταμορφώσεις, με την όαση να αιωρείται σαν…