To bonsaistories κλείνει το 2017 με μία όμορφη συνέντευξη με την πολυτάλαντη Κωνσταντίνα Γεωργαντά, ηθοποιό, θεατρική συγγραφέα και σεναριογράφο.
Όπως θα διαπιστώσετε, η Κωνσταντίνα είναι ένα ανήσυχο πνεύμα που δημιουργεί καθημερινά και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη.
Πιστεύουμε ότι θα βρείτε πραγματικά αυτή την συνέντευξη άκρως ενδιαφέρουσα και απολαυστική.
-Καλημέρα, Κωνσταντίνα, και σ’ευχαριστούμε πολύ προκαταβολικά γι’ αυτή την συζήτηση.
-Χαρά μου να μιλάω για πράγματα που αγαπάω! (Γέλια)
-Κωνσταντίνα, θα θέλαμε να μας πεις για τον τόπο που μεγάλωσες και τα παιδικά σου χρόνια, ποιες είναι οι αναμνήσεις σου;
-Κατάγομαι από την Δεσφίνα Φωκίδας και από τα Γιάννενα.
Θυμάμαι από μικρή μου άρεσε να ακούω ιστορίες από μεγαλύτερους και φανταζόμουν ολόκληρο τον κόσμο της ιστορίας. Μετά μοίραζα με την φαντασία μου ρόλους στους γονείς μου, στους συγγενείς και σε όποιον άλλον βρισκόταν στο οπτικό μου πεδίο!
Κράταγα και για μένα έναν όπως φαντάζεσαι! (Γέλια)
Μου άρεσε επίσης πολύ να διαβάζω. Η μητέρα μου δούλευε στη βιβλιοθήκη και το σπίτι ήταν πάντα γεμάτο με κάθε είδους βιβλία. Οπότε, από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι γενικά, ότι ήταν γεμάτα ιστορίες!
–Έχεις κάνει μια σειρά από πολλές και διαφορετικές σπουδές, όπως υποκριτική, μουσική, φωνητική. Ήταν πάντα η τέχνη το μεγάλο σου ενδιαφέρον;
Όχι πάντα! Μικρή ήθελα να γίνω Άγιος Βασίλης-Αστροναύτης! (Γέλια)
Όταν έμαθα ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης, απλά γράφτηκα στην χορωδία του δήμου! Ήταν πολύ καλός και ο μαέστρος και η παρέα, είχε ταξίδια και συμμετοχές σε μουσικά φεστιβάλ. Εκείνη την περίοδο ξεκίνησα και κλασική κιθάρα.
Στην Δευτέρα Δημοτικού έπαιξα και τον πρώτο μου ρόλο! Τον καλύτερο ρόλο που είχα παίξει μέχρι τότε! (Γέλια)
Ήταν μια παράσταση στην πλατεία της Δεσφίνας! Φορούσα κάτι καρό πιζάμες δέκα νούμερα μεγαλύτερες από μένα. Και να μαζεύω τις πιζάμες που πέφταν και να ξεχνάω τα λόγια μου και να γελάει ο κόσμος! Ε, τι να έκανα; Αρχίζω και εγώ τον αυτοσχεδιασμό και βλέπω ότι πιάνει! Ο κόσμος γελούσε με αυτά που έβγαζα από το μυαλό μου και μένα μου άρεσε!
Αργότερα, μας έκαναν μάθημα καθηγητές που μας μάθαιναν το θέατρο «από μέσα», όπως τον κύριο Αγαπητό και την κυρία Λεκκάκου. Με αυτούς τους ανθρώπους συνέχεια είχαμε μια θεατρική παράσταση στα σκαριά.
Τότε σκέφτηκα ότι θέλω να είμαι ηθοποιός, ότι είναι πιθανό, ρε παιδί μου, ότι γίνεται! Δεν είναι στην σφαίρα της φαντασίας!
–Το θεατρικό σου έργο «Μετά την Καταστροφή» βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου έργου από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών. Πώς νιώθεις για αυτή την διάκριση;
-Η Ε.Ε.Λ είναι η παλαιότερη Λογοτεχνική Ένωση στην Ελλάδας. Είναι φυσικό όταν το έργο σου το ξεχωρίζουν λογοτέχνες με τόσο μεγάλη εμπειρία να νιώθεις μεγάλη τιμή και χαρά! Την ημέρα της βράβευσης μίλησα με ανθρώπους που το διάβασαν [το θεατρικό] και διαπίστωσα ότι πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να το δουν στο σανίδι. Τι πιο όμορφο;
–Έχεις γράψει ένα ποίημα αλλά και ένα θεατρικό έργο, με θέμα την Μικρά Ασία. Μίλησέ μας για την «Σμύρνη» και για το «Μετά την Καταστροφή».
-Η «Σμύρνη» είναι ένα ποίημα με έντονες εικόνες που περιγράφει την νύχτα της καταστροφής. Ο πρωταγωνιστής/αφηγητής δεν έχει καθορισμένο φύλο. Μέσα από τα μάτια του βλέπουμε της τελευταίες εικόνες που είδε στην πατρίδα του: Φωτιές, δάκρυα και σημάδια στους τοίχους. Νιώθουμε τον φόβο του αλλά και το βάρος την αμυγδαλιάς που κουβάλησε στον ώμο του μέχρι την νέα πατρίδα.
Από την άλλη, το θεατρικό «Μετά την Καταστροφή» εξιστορεί το αντίξοο ταξίδι της Ειρήνης, μιας άβουλης εικοσιεπτάχρονης Βουρλιώτισσας που προκειμένου να επιζήσει της Μικρασιατικής Καταστροφής αναγκάζεται να φύγει, εγκαταλείποντας τον πατέρα της και ακολουθώντας τυφλά της αδερφή της Φωτεινή και τον μεγάλο αδερφό της Σταύρο. Από το σπίτι τους καταφέρνουν να σώσουν μόνο τον βλαστό μίας αμυγδαλιάς και ελπίζουν να ριζώσει στη νέα πατρίδα μαζί τους.
Και στα δύο έργα πυρήνας της ιστορίας είναι το ξερίζωμα της αμυγδαλιάς, η ασφαλής μεταφορά της και το φύτεμα της στον νέο τόπο. Συμβολίζει την μεταφορά των ανθρώπων, των ιδεών και το ρίζωμα τους για μένα. Επίσης κατά τύχη πρόσφατα ανακάλυψα ότι σε πολλούς πολιτισμούς συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας η αμυγδαλιά συμβολίζει την νέα αρχή και την Ανάσταση. Ανατρίχιασα!
–Ποια ήταν η έμπνευσή σου για το συγκεκριμένο έργο;
-Το διάβασμα που έριξα μικρή! Από τα βιβλία που είχαμε σπίτι όπως σου ‘πα προηγουμένως, μου άρεσαν τα ιστορικά. Όταν όμως διάβασα για την Μικρασιατική Καταστροφή μαγεύτηκα! Η Μικρασιατική Καταστροφή είναι το μοναδικό γεγονός στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας που οι πηγές του προέρχονται μόνο από προφορικές μαρτυρίες!
Σε όλες αυτές τις ιστορίες είχα μπροστά μου ζωντανούς ανθρώπους να τα λένε και έτσι ο λόγος ήταν αυθεντικός. Ο τρόπος ομιλίας του καθενός και η διαφορετικότητα μεταξύ τους έχουν μια λυρικότητα. Αυτές οι αφηγήσεις στα αυτιά μου ακούγονται σα μουσική και επειδή αγαπώ την μουσική αλλά και τις ιστορίες ήταν σαν πρόκληση για εμένα να τα παντρέψω σε μία ενιαία αφήγηση.
Ο άνθρωπος όμως που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να γράψω το «Μετά την Καταστροφή» ήταν η καλή μου φίλη Γεωργία Μπέλλου. Λίγο πριν το καλοκαίρι άρχισα να της διαβάζω κάποιες σημειώσεις μου για τα Βουρλά και συζητούσαμε για την Μικρασιάτικη μουσική και το ρεμπέτικο. Η Γεωργία ήταν ο άνθρωπος που με ώθησε να γράψω το θεατρικό! Όσο έγραφα το σενάριο τόσο περισσότερο το διάβαζα στην Γεωργία και γνώμονας και των δυο μας ήταν να αποδοθεί η δύναμη προφορικού λόγου.
Έτσι πήρα αυτές τις προφορικές μαρτυρίες και τις μετέφρασα στα εκφραστικά μέσα του θεάτρου: Λόγος, κίνηση και μουσική. Έτσι έχω σκοπό να το σκηνοθετήσω, αξιοποιώντας αφαιρετικά αλλά στοχευμένα διάφορες θεατρικές τεχνικές. Για παράδειγμα υπάρχει και μία σκηνή που θα αποδοθεί με θέατρο σκιών! Για μένα είναι μία πολύ ζωντανή ιστορία και έτσι ζωντανά πρέπει να αποδοθεί.
–Ως ηθοποιός ποιος είναι ο αγαπημένος ρόλος που έχεις ερμηνεύσει;
-Μου αρέσει να παίζω ρόλους οι οποίοι είναι λιγότερο προβλέψιμοι ή «κοριτσίστικοι» αν μπορώ να τους πω έτσι αλλά να έχουν το στοιχείο της έκπληξης για τον θεατή αλλά και για μένα. Τέτοιους χαρακτήρες είχα την τύχη να ερμηνεύσω σε δραματικές ταινίες όπως το «Μια εβδομάδα» του Θανάση Βασιλείου που υποδύομαι μία αυστηρή και άκρως οργανωτική βοηθό σκηνοθέτη μέχρι κωμικά σκετς όπως το «Τσογλάνι Ψυχολόγος» που υποδύομαι τον ομώνυμο χαρακτήρα και το “GPS που σε Βρίζει» που παίζω μία αφελή και χαζούλα οδηγό που την κάνει ό,τι θέλει το GPS της.
Ο ρόλος που θέλω πιο πολύ να παίξω τώρα είναι της Ειρήνης στο «Μετά την Καταστροφή» και θέλω γιατί μπροστά σε κάτι τόσο τραγικό, όπως αυτό που συνέβη στους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής και τους πρόσφυγες μέχρι σήμερα, η Ειρήνη χάνει την γη κάτω από τα ποδιά της, αλλά την κρίσιμη στιγμή – επίσης όπως οι πρόσφυγες γενικότερα- παίρνει την ζωή της στα χέρια της, σηκώνεται όρθια και προχωράει μπροστά. Μια ικανότητα την οποία θαυμάζω και θα ευχόμουν να έχω.
–Πώς βλέπεις την τέχνη στην Ελλάδα; Υπάρχουν ταλέντα στο θέατρο και στην υποκριτική ευρύτερα;
Φυσικά υπάρχουν! Άνθρωποι που θαυμάζω με μεγάλο έργο και με εμπνέουν και εμένα αλλά και νέοι καλλιτέχνες που κάθε μέρα με χαρά ανακαλύπτω! Ηθοποιοί όπως η Βάγια Ματαφτσή που έχει δεχθεί να ερμηνεύσει και τον ρόλο της Φωτεινής στο «Μετά την Καταστροφή» αλλά και τον Ηλία Ρουμελιώτη, ένα ηθοποιό με απίστευτο κωμικό timing που συνεργαστήκαμε στα κωμικά σκετσάκια που κάναμε με την ομάδα μας «Η Μούργα».
–Θα προτιμούσες να κάνεις καριέρα ως ηθοποιός ή ως θεατρική συγγραφέας ή μήπως και τα δύο; Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
-Δεν θωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα. Θα ήθελα όμως να συνεχίσω να γράφω ρόλους που με ενδιαφέρει να ερμηνεύσω στο θέατρο ή στον κινηματογράφο και εννοείται πως έχω ανοιχτές κεραίες για νέους συναρπαστικούς ρόλους!
-Πότε θα δούμε λοιπόν το «Μετά την Καταστροφή»;
-Ήδη κάνουμε κάποιες συζητήσεις – και χάρη στη βράβευση- και εξετάζουμε κάποιες προτάσεις. Θέλω να πιστεύω ότι πολύ σύντομα η παράσταση θα βρει στέγη.
–Πώς περνάς συνήθως τον ελεύθερο χρόνο σου, Κωνσταντίνα; Έχεις κάποιο συγκεκριμένο hobby καθημερινά ίσως;
-Πως περνάω τον χρόνο μου; Τρίβω και λερώνομαι! Αλλάζω ταπετσαρίες, φτιάχνω μπαλκόνια και κάνω μαστορέματα! Πρόσφατα κάποιοι φίλοι, μου έφεραν δώρο ένα δραπανοκατσάβιδο γιατί το παλιό μου κράσαρε! Παλιότερα είχα ξεκινήσει να κάνω ντεκουπάζ αλλά μου φάνηκε πολύ εκλεπτυσμένο! Προτιμώ πιο σκληρή δουλειά. Να τρίψω, να καρφώσω, να βάψω.
Για μένα το αποτέλεσμα μιας σκληρής χειρονακτικής εργασίας με γεμίζει και με ικανοποιεί βαθιά! Το να βλέπω μπροστά μου χειροπιαστό κάτι που έφτιαξα μόνη μου, είτε είναι καρέκλα, είτε είναι κάγκελα. Οτιδήποτε!
–Αν επέλεγες να ζήσεις κάπου αλλού, πού θα ήταν αυτό και γιατί, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό.
-Θα ‘θελα να μένω σε κάποια όμορφη πόλη στην επαρχία όπως για παράδειγμα η Καστοριά για την οποία έχω ακούσει και έχω δει πάρα πολλά αλλά δεν έχω πάει ποτέ! Από την άλλη βέβαια θα ‘θελα η Καστοριά να έχει όλα τα «βολέματα» που έχω και στην Αθήνα!! Αλλά τότε δεν θα ήταν η Καστοριά!! Έτσι δεν είναι;
-Νιώθεις τις δυσκολίες της κρίσης στο επάγγελμα σου ή πιστεύεις ότι η τέχνη και το θέατρο ακολουθούν ένα διαφορετικό δρόμο;
-Το επάγγελμα του ηθοποιού βίωνε την κρίση και πριν την κρίση και θα βιώνει κρίση και μετά από κάθε κρίση. Σκέψου ότι ένας ηθοποιός με το που τελειώνει ένα θεατρικό ή μία ταινία μένει άνεργος! Την στιγμή δηλαδή που χαίρεται για την ολοκλήρωση του έργου του, την ίδια στιγμή μένει και χωρίς δουλειά!
-Κωνσταντίνα, κλείνοντας, θα θέλαμε να δώσεις ένα μήνυμα για τα νέα παιδιά που επιθυμούν να ακολουθήσουν το επάγγελμα το ηθοποιού. Να το πιστέψουν ή να το ξανασκεφτούν;
-Όσοι είναι ηθοποιοί το ξέρουν ήδη: Δεν γίνεται να το κάνεις αν δεν το πιστεύεις και αν το πιστεύεις δεν μπορείς να το αφήσεις εντελώς για κάτι άλλο. Είναι δύσκολος ο δρόμος του ηθοποιού, να πάρεις την απόφαση δηλαδή ότι θες να ζήσεις κάνοντας αυτό το επάγγελμα. Αλλά κανένας ηθοποιός δεν θα σταματήσει να παίζει είτε μπορεί να ζήσει από αυτό είτε όχι.
Οπότε αν ακούς μέσα σου αυτό το κάλεσμα στο σανίδι ή στο πανί, όρμα! Μην το φοβάσαι. Α! Και επίσης μη δέχεσαι να παίζεις τζάμπα για κανέναν!!! Το ‘χω κάνει και ‘γω, δεν βγάζει πουθενά!
-Κωνσταντίνα Γεωργαντά, σ’ ευχαριστούμε ειλικρινά για αυτή την αναλυτική και άκρως ενδιαφέρουσα κατάθεση ψυχής και πιστεύουμε ότι θα την αγαπήσει το αναγνωστικό μας κοινό.
-Και γω ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε και σας εύχομαι ό,τι καλύτερο για την νέα χρονιά. Με την ευκαιρία αυτή να ευχηθώ Χρόνια Πολλά σε όλους με υγεία, αγάπη και πολλή… τέχνη στην ζωή μας!
–Ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές και ευχόμαστε το νέο έτος να σου φέρει ό,τι επιθυμείς προσωπικά και επαγγελματικά.
-Ευχαριστώ και πάλι να είστε καλά!
